Generatie Zenz is het zat: there is no Planet B

Klimaatspijbelaars

Generatie Zenz is het zat om toe te kijken ‘hoe we met z’n allen de wereld aan het verkloten zijn’ en komt massaal in actie. Omdat we niet gewend zijn dat ‘de jeugd van tegenwoordig’ in opstand komt, hebben we hen gelijk maar een mooie bijnaam gegeven: klimaatspijbelaars. Of misschien hebben we die bijnaam wel bedacht om hen weer in het hokje te kunnen stoppen van de verwende, egoïstische en materialistische jongeren. Jongeren die helemaal niet begaan zijn met het klimaat, maar domweg een manier hebben bedacht om ongestraft te spijbelen. Of misschien proberen we met deze term de aandacht te verschuiven. Hebben we zo een manier bedacht om het weer eens over de vorm te hebben in plaats van over de inhoud. Bij het koffiezetapparaat is het immers veel gezelliger om het over de klimaatspijbelaars te hebben dan over het klimaat zelf…

Natuurlijk is het veel leuker om met z’n allen een dagje te gaan demonstreren dan om op school te zitten en je best te doen om niet in slaap te vallen. En wat is er dan beter om met z’n allen ‘iets fouts’ te doen voor een goed doel? Je hebt dan niet alleen een leuke dag, maar na afloop ook nog eens een goed gevoel. En eerlijk is eerlijk, dit is voor een groot aantal jongeren een mooie stimulans om in actie te komen. Maar dit neemt niet weg dat Generatie Zenz wel degelijk vindt dat het tijd is om haar stem te laten horen.

Uit het onderzoek onder vierduizend 5- tot 25- jarigen, dat ten grondslag ligt aan mijn boek Anders, blijkt heel duidelijk dat zij zich zorgen maken over: ‘dat we met z’n allen de wereld aan het verpesten zijn’ en ‘dat het niet goed gaat met de natuur en het milieu’. Generatie Zenz is van mening dat onze aarde meer is dan een pakhuis vol grondstoffen voor onze materialistische behoeften, die we ongestoord kunnen leegroven. Zoals een student heel treffend aan me uitlegde: ‘Dit is een tijd waarin pijnlijk duidelijk wordt dat de materialistische instelling van de vorige eeuw onze wereld volledig naar de klote heeft geholpen. Een tijd die vraagt om grote en radicale veranderingen‘.

 

There is no Planet B

Generatie Zenz groeit op in een tijd waarin het steeds duidelijker wordt dat het zo niet langer kan. Dat het anders moet. We hebben decennialang in een wereld geleefd waarin alles mogelijk was. Het leek allemaal niet op te kunnen. De vooruitgang, de verworven vrijheden en alle prachtige innovaties van de laatste jaren hebben ons veel goeds gebracht. Gemak, plezier, vrijheid en de mogelijkheid om ons met alles en iedereen waar dan ook ter wereld te verbinden – is het niet per auto, vliegtuig of boot dan wel digitaal.

Het leven is een stuk gemakkelijker en aangenamer geworden door de komst van allerlei apparaten en machines die ons het werk uit handen nemen en ervoor zorgen dat we tijd overhouden voor andere dingen. Maar voor wat eigenlijk? Voor social media, tv-kijken of het spelen van games? Een digitale wereld waarin we onze ogen af en toe kunnen sluiten voor hetgeen er gaande is in de echte wereld en het feit dat ‘the sky’ wel degelijk een limit blijkt te hebben. Het wordt namelijk steeds duidelijker dat de vooruitgang van de afgelopen decennia z’n tol begint te eisen

Om te kunnen voorzien in onze materiële behoeften moeten we hard werken. Maar echt leuk werk (waar we niet uitgeblust van raken) is steeds minder voorhanden, net als veel natuurlijke grondstoffen. Zo dreigen fossiele brandstoffen, zoals bijvoorbeeld olie, uitgeput te raken. Terwijl ironisch genoeg onze zeeën en oceanen overspoeld raken door plastic dat gemaakt is van diezelfde olie.

Door de enorme vervuiling en overbevissing raken we ook in snel tempo door onze voorraad vis heen. En dat terwijl vis in de toekomst broodnodig zal zijn voor onze voedselvoorziening. Er wordt immers verwacht dat we tegen 2050 te kampen krijgen met een enorm voedseltekort. 

Diverse wetenschappers voorspellen dat de beschikbare grondstoffen voor het voedselsysteem tegen die tijd ontoereikend zullen zijn om de naar verwachting negen miljard mensen op onze aarde te kunnen voeden. Mensen zoals jij en ik, die vaak veel meer kapot maken dan hen lief is. Mensen die onze natuur kapotmaken en vervuilen, ervoor hebben gezorgd dat er de afgelopen jaren heel wat diersoorten van de aarde zijn verdwenen. Mensen die elkaar kapot maken omdat ze het bijvoorbeeld niet eens zijn met elkaars geloof. Mensen die geld belangrijker vinden dan wat dan ook.

 

Op de een of andere manier lijkt de overtuiging van Generatie X dat geld symbool staat voor geluk, bij veel mensen nog steeds te bestaan. Ik verbaas me er dan ook telkens weer over dat in het nieuws het geluk van onze maatschappij wordt afgemeten aan de economie, terwijl er zoveel meer aan de hand is in de wereld.

Ik moet dan ook sterk denken aan de wijsheid van de Cree-indianen die je steeds vaker voorbij ziet komen bij demonstraties of social media: ‘Pas nadat de laatste boom is omgehakt. Pas nadat de laatste rivier is vergiftigd. Pas nadat de laatste vis is gevangen. Pas dan zul je erachter komen dat je geld niet kunt eten.’ Een wijsheid die op een of andere manier blijkt aan te sluiten bij de wijsheid van Generatie Zenz – een generatie die ziet dat het anders moet en die graag wil laten zien dat het ook anders kan.

Een noodzaak die Generatie Zenz voelt, een noodzaak waar ze graag voor in actie komt. Aan jou de vraag: gaan we het nu eindelijk over de inhoud hebben of blijven we liever bij de vorm en laten we ons afleiden door de term klimaatspijbelaars…

—♥—

Blog

—♥—